Tegenwoordig zie je heel veel hondeneigenaren de hond uitlaten met zo’n werpstok, waar men een tennisbal ver mee kan wegwerpen. De hond rent er achteraan, brengt de bal terug en dit gaat vaak een hele wandeling door.

Er zitten echter een aantal nadelen vast aan dit hondenspeelgoed.

 

Ten eerste weten veel honden van geen ophouden, waardoor zij vaak over hun grenzen heen gaan. Vooral de honden die gek zijn op een balletje, blijven maar doorgaan. Hierdoor kan er vaak lichamelijk letsel optreden, de hond wordt door het rennen overbelast. Immers door het wegwerpen van de bal, rent de hond op een andere manier dan wanneer de hond zelf, zonder bal een beetje loopt te rennen. Wanneer de bal wordt weg geworpen, begint de hond met een “explosieve” run achter de bal aan, terwijl als hij zonder bal gaat rennen, de hond een stuk langzamer begint met rennen. Door dit explosieve begin van het rennen, kan letsel optreden aan de spieren van de hond en aan de kruisbanden, welke in de knieën zitten. Verder wanneer de hond de bal in vliegende vlucht wil opvangen, kunnen honden rare bewegingen maken. Het komt nogal eens voor dat de hond de bal in de lucht wil opvangen en zelf rare draaien in de lucht maakt, waardoor er rugletsel kan optreden en bij het landen letsel kan ontstaan aan de poten, voeten, schouders en rug van de hond.

 

Ik heb zelfs mensen gezien die met dit warme weer in de zomer de hond een wandeling lang achter de bal aan lieten rennen. Aangezien een hond zijn warmte niet kwijt kan zoals wij dat doen door te zweten, is de kans groot dat de hond overhit raakt. Een hond zweet alleen op de tong en tussen de voetzooltjes en kan zijn warmte niet zo snel kwijt als wij dat kunnen. De baasjes staan in de schaduw en de hond loopt in de zon achter de bal aan te rennen. Als ik er voorzichtig iets van probeer te zeggen, is vaak het antwoord dat hun hond er goed tegen kan. Leuk bedacht, maar lichamelijk kan een hond er echt niet goed tegen.

 

Ten tweede toont de hond alleen nog maar interesse in het balletje. Andere honden worden niet meer aangekeken, of erger nog, aangevallen als zij te dicht in de buurt van het balletje komen. De hond kan dus asociaal worden tegenover soortgenoten. Zij spelen niet meer en kunnen vervreemd raken van soortgenoten.

 

Een veel gehoorde opmerking is dat de hond door het rennen achter een bal aan, zijn energie goed kwijt kan. Dit is een misverstand, want juist door de hond elke wandeling weer achter een bal aan te laten rennen, wordt zijn conditie steeds beter, waardoor hij alleen maar nog meer energie krijgt en na enige tijd steeds langer achter de bal aan wil rennen om de energie kwijt te kunnen.

 

Beter zou het zijn, de hond niet lichamelijk uit te putten, maar geestelijk aan zijn behoeftes te voldoen. Bijvoorbeeld zoekspelletjes te doen, laat hem zo nu en dan naar speeltjes zoeken die u verstopt heeft, of laat hem naar zijn eten zoeken die u elke dag weer ergens anders verstopt. Tegenwoordig zijn er houten denkspelletjes ontwikkeld voor honden, waarmee aan de geestelijke energie voldaan wordt. Door dit soort spelletjes wordt de hond ook erg moe, maar krijgt hierdoor niet meer energie. Bovendien is een hond na 20 minuten een zoekspelletje doen al moe, met achter een bal aanrennen pas na langere tijd, met alle gevolgen die ik hierboven heb beschreven.

 

Uiteraard begrijp ik dat lichaamsbeweging erg goed is voor honden. Er zijn diverse mogelijkheden; een lekkere lange wandeling maken met de hond en laat hem zijn eigen tempo bepalen tijdens het rennen. Hierdoor voelt de hond zèlf tot hoever hij kan gaan qua lichaamsbeweging zonder dat de hond zichzelf overbelast en hij krijgt de gelegenheid om met soortgenoten sociaal te zijn. Nog een mogelijkheid is om de hond naast de fiets te leren lopen. Alleen mag dit pas wanneer de hond is uitgegroeid en alléén in draf, niet in galop en helemaal uit den boze is om de baas met fiets en al voort te laten trekken! En het spreekt voor zich dat een hond niet met warm weer naast de fiets hoeft te lopen, want ook met naast de fiets lopen, bepaalt vaak het baasje het tempo en niet de hond.

 

Ik wens u veel wijsheid toe en de hond veel plezier!

 

Met (dier)vriendelijke groeten,
Rob van den Heuvel.